شهید ناصر دشتی فرزند محمدعلی در شهریورماه سال 1341 در مشهد مقدس و در خانواده‌‌‌ای مذهبی چشم به جهان گشود. کلاس‌های اول و دوم ابتدایی را در مشهد گذراند. در سال 1350 به همراه خانواده به زادگاه پدری اش یعنی روستای خانیک بازگشت و باقیمانده تحصیلات ابتدایی اش را در مدرسه فرجاد خانیک به پایان رساند.
در سال 1353 شهید بار دیگر به همراه خانواده به مشهد مقدس عزیمت کرد و دوره‌های راهنمایی و دبیرستان را در آنجا سپری کرد. در اردیبهشت ماه 1359 شروع به فراگیری امور آموزشی نمود و به درجه مربیگری در امور بسیج نایل گردید و پس از آن در شهرهای مختلف استان خراسان مبادرت به آموزش نظامی‌به فراگیران می‌نمود. شهید دشتی قبل از شهادت خود در مشاغل و مسئولیت‌های مختلفی نظیر نماینده فرماندار در امور اجتماعی، ورزشی، کمک‌های اولیه، قرآنی و... خدمت می‌کرد. علاقه وافر به ائمه معصومین علیهم السلام باعث گردیده بود که در اغلب مجالس و محافل مذهبی حضور فعال داشته باشد. شهید ارادت خاصی به امام هشتم(ع) داشت و هرگاه از مقابل حرم مطهر رضوی عبور می‌کرد، خودروی خود را متوقف و از آن پیاده می‌شد و ادای احترام می‌نمود. ناصر اهل مطالعه بود و پانصد جلد کتاب در کتابخانه شخصی خود داشت. علاقمند به فراگیری دروس حوزوی بود و لذا بصورت خودجوش آنها را فرا می‌گرفت.
بدلیل دلبستگی که شهید به روستای پدری خود داشت، ایام محرم که فرا می‌رسید، به روستای خانیک می‌آمد و بعنوان نوحه خوان در دسته سینه زنی روستا فعالیت می‌کرد که مقبولیت همگانی را جلب کرده بود.
در کلیه راهپیمایی‌ها با روحیه‌‌‌ای معنوی و استکبارستیز شرکت می‌کرد. در سال 1362 موفق به اخذ مدرک دیپلم در رشته اقتصاد اجتماعی گردید. از آنجا که ایشان دارای هوش و علاقه زیاد به فراگیری علوم مختلف داشت، پس از گذشت مدتی موفق به اخذ دیپلم در رشته دیگری گردید. در همان سال 1362 جهت سپردن تعهد خدمت پنج ساله به عنوان پاسدار افتخاری وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی‌مشهد گردید. دو سال بعد در دانشگاه اصفهان در رشته تاریخ پذیرفته شد اما از آنجا که از نظر او شرکت در جنگ اولویت بیشتری داشت، از دانشگاه مربوطه درخواست مرخصی تحصیلی نمود که مستندات مربوطه در انتهای کتاب آورده شده است.در اردیهبشت 1367 و همزمان با اتمام دوره پنج ساله تعهد خدمتی شهید دشتی، ایشان از طریق بسیج وزارت بازرگانی که به تازگی در آنجا مشغول به کار شده بود، بعنوان امدادرسان به جبهه‌های جنوب اعزام گردید، این در حالی بود که شهید دارای یک فرزند سه ماهه نیز بود. شهید دشتی سه ماه در لشکر 5 نصر خراسان و در گردان یدالله به حرفه مقدس امدادگری پرداخت.
آخرین اعزام شهید به جبهه در مورخه 12/04/1367 انجام شد. در پنجم مرداد همان سال در حالیکه مشغول مداوای مجروحین جنگی بود، بر اثر اصابت ترکش به سر و چشم چپ، به خیل شهیدان پیوست و در مورخه 12/05/1367 پیکر پاک این شهید در مشهد تشییع و در بهشت رضا علیه السلام به خاک سپرده شد. یادش گرامی‌و راهش پررهرو باد.
حمد وسپاس خدایی را که انوار قدسی خویش را بر دهشت شب تابید تا نوید صبحی روشن را رقم بزند و حمد و سپاس خدایی را که مرا با صفوف بهترین بندگانش در این چند سال همراه کرد تا من نیز قطره‌‌‌ای از این دریای پرتلاطم باشم. خدای را شاکرم که از امتحان حب و دوستی دنیا سرافراز بیرون آمدم وخداوند را شاکرم که بر من منت نهاد و خاک مرا از دیاری برگزید که در آن حقیقت اسلام نهفته است و ولایت علی علیه السلام در آن تحقق یافته است و سپاسگزار خدای واحدی هستم که مرا شهید مطلقه امام علی ابن موسی الرضا علیه السلام گردانید. از شما ملت بزرگ می‌خواهم که هرگز ناعدالتی و بی انصافی سودجویان را به حساب انقلاب و اسلام نگذارید و پشتیبان ولایت فقیه باشید.
ولایتمداری، استکبارستیزی، مدیریت، تعهد، علم آموزی، کمک رسانی، عشق به امام و شهدا، عشق به اباعبدالله الحسین علیه السلام، عطوفت، آینده نگری، خلوص نیت، ایثار و از خود گذشتگی، ترجیح سنگر جنگ بر سنگر علم، احسان به والدین، تقوی، ذکر مصائب ائمه علیهم السلام، ارادت به امام هشتم علیه السلام و... از جمله خصوصیات شهید بوده است.
